SIRAT
SIRAT
Sema da bekler melekler ,sabah namazına kalkan müminleri Gökyüzü henüz mühürlüdür açılmadı seferleri Onlar da bilir Okununca açılacak ezanı Muhammedî Ne çok sever Rabbim derin uykularından kalkıp ona yönelen leri Vakit gelip okununca minarelerde ezanlar İmanı bütün olandır hep vaktinde , namaza duranlar Nefslerini yenmiş, sabır ile yoğrulanlar Damarlarında akan huzuru hemen anlarlar O kullardır ki dünya hayatına, tercih etmediler ahireti Her kul kendi mertebesince bildi kendi kendini Kimi karıştı erenlere vardı hakikat tecellisine Kimi ise küçük bir taşa takıldı devrildi olduğu yere Bu yol çetindir , kaygandır demedi mi onca dede Nefsin oyunları vardır hem gündüz hem gece Sana senmiş gibi yapar sızar gelir nefsine Kanarsın kalırsın yolda aman ha demedi deme SIRAT Şiir 3 Kimi imanlı kimi imansız kanar bu dünyaya Ayırt etmez nefs bakar kim var daha Sultan Süleyman’a kalmadı baksana dünya Seni bir hışımda yutar aman sakın ha İkra dedi önce Uyanlar girdi sırasıra cennete Okumayı seçmeyen takıldı kaldı geride Ölüm sanmasın kurtuluş daha işi çok nice Ankebut süresinde gene seslendi Allah Bu dünya oyun ve eğlenceden ibarettir diyor anlayana Anlamak istemeyene zaten yok orda bir fayda Köprüden geçmek hiçte kolay sanma Sırattır o saç kılından daha ince Keskin bir bıçak tır o kendine gelemeyene Erdemli bir yoldur orası edep ile gelene Pişmanlıktır O, Uykusuna yenik düşene |
Her gönlü mutlaka, biliyor Hüda
Hepinizi ona, emanet ettim
Hakkım helal size, dostlar elveda