NAR-I KARANLIK
Güneş gurup ederken
Düş tuttu gün batımları Taş duvarlara dayandı yorgunluk Akşamın hantallığı usulca ilişiverdi karanlığa Sabahlar uyandırmaz Suskunluk büyütür derinliği İliğe işler simsiyah hüzün Kürünmüş yalnızlıkların kumrusu Abanmış dağılan sabah seherine Mırıldanırken türküsünü Bir çınarın duldasında Çözülür geceden karanlık Henüz açılmamış bir sırrın kokusu var bende Karanlığın altında yamyassı olarak İşte bu müzmin sıtma Üşüttü beni hep yaz güneşinde Ey göğsünde nâr yetiştiren çınar Sırların mahzeni sendedir Söyle bana! İçimdeki ağır karanlık Ne zaman patlar sancılarla? Güz sarı tantanalarla geldi Bulutlara kaçmış ağlarken yaz Ormana güz değdi Yuvası dağıldı göçmen kuşların Saçları çözüldü tüm şiirlerimin Güneş gurup ederken Sonuna soru işareti koydum ömrümün Bitti yağmurun gözlerindeki arayışım Sırılsıklam yeşilliğe hasret FATMA LEYLÂ DENİZ 24/08/2020 |
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.