Yapma hayatlar
İstemediğin şeyleri yaptırırlar
hatır için susarsın yutkunursun bir köşede için için ağlarsın üzülmesin kimse kırılmasın dersin istismar edilmektir hayattaki dersin hayır diyemezsin diyemedikçe kahrolursun yüzlerine gelemezsin memnun gibi görünürsün İstemediğin kararlara zorlarlar emri vaki yapar sormadan senin adına karar verirler sanki başkalarının hayatıdır yaşadığın başkaları için yaşamışsındır ben kelimesi ayıptır ben diyemezsin benim diyecek olursun sen dersin sonra ve sensizdir tüm adım atışların kimsenin görmediği yerlerde akar boyuna gözyaşların İsteyip istemediğin bile sorulmaz bazen hep evet demene alışmışlardır ne güzel anlaşırsın herkesle hep onların lehine gülümsemeler sohbetler iç dökmeler dostluklar aslında içinde yarım kalmış bir şeyler vardır söyleyemediğin bir düğüm daha atıp kaldırırsın ruh sandığının en dip köşesine ihanetin hıyanetin zulmün hayırsızlığın kendinedir kendine İçinde birisi haykırır gece ve gündüzler boyunca istemiyorum sağır eder bu ses bütün uzuvlarını birer birer ellerin bacaklarında uyuşmalar başlar gözlerinde uçuşmalar arttıkça bayılayım dersin uyuyayım da unutayım bari birazcık diye başını koyunca yastığa rüyalarında çözümlemeye çabalarken yorulursun bitap düşersin en yakınlarına söyleyemezsin anlamazlar anlamayacaklarını bildiğin için Neden istemediklerin oluyordur neden istemediklerini yapar buluyorsundur kendini kim yönetiyor kim hayatına müdahale ediyor kim kıskıvrak bağlıyor ki seni bırakın beni gideyim demek istersin sesin çıkmaz gülümsemeliyim dersin iyimser olmalıyım olumlu bakmalıyım fakat kim bunlar sevgiyle bakıyorlar gülümsüyorlar dost gözüküyorlar çelişkiler yumağı sardıkça sıktıkça keser nefesini öleyim der de ölemezsin Gülhan Çeliktaş |
İnsan kendinden verdiğini görür ve demoralize olur.Ruhen zarar görür.
Şiir bu konuyu çok güzel edebi dil ile anlatmış bunu.Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.