Kırmızı Şiirin Ruhuna Sarılıyor AşkF ile başlanmış E’nin durak noktasıyla Kederle örülmüş bir kitabın sözyaşları satırlarım Gönül yarası tırmaladıkça ağrılarımı Yazdığım hiçbir şey bilincimi tutmuyor Ağzımdan çıkmadan ben eksiliyorum "Anlayabilmeliydi bu yazdıklarımı" diyorum Ki hidayeti bir zamanın meşîhat kapısından kendimi k’ayıpta bulmadan. Ben hancı sen yolcu muydun Nerden içtim gönül elinden su Bak is kokmuş şehrin duvarları Yedi yıldızların seyrinde Geceler umudu türkülere boyamış Geçiyorum dar sokakları zararla Tarih evrimiyim devrimci dilinde Güneşi örtüyorum nisan sabahlarında Ki! İki dudak arasında kalmış sevmelerin elleri üşümesin nevbaharda Uzayıp giden, geçmek bilmeyen sancı Ne tuhaf bir şey sevmek Bir ağır yanıyor içim nasıl anlatılır bilmem. Kaybolmuş yerle gök arası bir coğrafyada Koyu gri bulutları giyinirken gökyüzü Feleğin çarkından susar toprak Bütün kapıları kapatıyorum korkuların yüzüne Çarpılıyorum Tanrı aşkına edilmiş bütün yeminlerde. Sevdanın ateşi hârlı mıydı bu denli Bak acının çizgileri geçmiyor yüzümden Ayetsiz koptu gönül tesbihim Sil silebilirsen avuçlarındaki kuşların göz yaşlarını Öptüğümde kalbini üç kez... Keder aşan duyguları tenimden koparırken Ezber tutar dilim "La havlelere" Neden gözlerim seni anımsar her gece Hüzzam saatlerinde sırlar dökülüyor yakamdan kurşun gibi düğümleniyor boğazımda cümleler boşluklara çarpar söyleyemediğim sözler Âhh.. Acının yırtılmaları göğsümde kesik atıyor Salt karanlığa bürünen yüreğim bu Aşk dergâhında derin yalnızlığım Tenimde bitmeyen sıcaklığın zehri Kulağımdan eksilmeyen sevdanın seranatları Hayat mı bana ben mi hayata ağır yaralı geldim Bilmiyorum Bozulurken aşk sicilim Titrer meleklerin kanatları Bir kutsama vakti düşler Yoksul sevdalar kaldı kitaplarda Kırmızı bir şiirin ruhuna sarılıyorken aşk "V ile kalır mı şiir " söyle Göğsüne bastırarak özlemi avuçlarındaki hiçliği sevdiğin oldu mu? Bir sızı düştü mü yüreğinin tam orta yerine Ayrıldı mı hiç tırnakların etinden Özlemin taşarken göğsümden Her ağacın yaprağına bir gökyüzü bağladım Sen beni bir kitap sayfasında unuttun Kırmızı Kıpkırmızı yalnız bir gül gibi Gizem/Asi Okunmayan kitaplar |
Ama unutma beni şiirdeki gibi.
Ne zaman kitap arasında bir gül görsen gülümseyen beni gör orada.
Çok güzel bir şiirdi...
Tebrikler çok sevgiler.