ŞûrîdeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sessizliğimi bir yazıya ön satır olarak eklemekti niyetim
Akabinde haykıran sensizliğim Ellerimi duaya kaldırıp sessizliğimi de sırtıma alıp rahmettin huzuruna yönelmeye gayretim. Ya Rabb gönül ahvalime mukaddes-î selimle sevgili kılan Arş-ı Âlâ’ya yükselen gönül ahvalime sükûnet eyle. Gitarın sesi hüzün çalıyor akorttan Göğsümün viran sokakların ahengine Bir serçe cıvıltısı eşliķ ediyor makama Hüznün sessizliğine nağme beste çalıyor Üşüyünce dudaklarımda senli sözcükler Viktor’un şiiri düşüyor aklıma "Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?" Esip geçiyor rüzgârla yağmurlar Sensizliğin çığ gibi çökünce içime Uykusuzluğun perdesini aralıyorum Yüreğimin kıyılarına vurdukça adın Sonra kayboluyorum Fars sokaklarında Musalla taşında umutlarımı görünce İrkiliyor sağ omuzundaki melekler Sensizliğin yazılınca yazgıma Kayboldukça Aşkın şarabi kızıl sarhoşluğunda Mevlânâ sözü düşüyor aklıma "Ey Gönül! Şimdi sorarım sana hangi Âşk daha büyüktür. Anlatılarak dile düşen mi, anlatılmayıp yürek deşen mi? Aşk makamında ”sus”la başlıyor tüm iç yanışlar." Aşkı kaleme getirmeyen Züleyha Ben hangi kelâma aşkı saf tutabilirim Gün, her günüm gönül sana şeyda sevgili Öyle ıssızım köhne bir şehir gibi Saatler zamana ses tanımıyor hiç bir vakit tan ağırdıkça gözlerime Umuda yolculuk hayal perdesini aralıyorum Gaybtan bir ses beyin hücrelerime yankılanır "Sevseydi gider miydi?" Reva mı geceyi üstüme örtmek sevgili Gizem/Asi |
Hüznü melodisiydi şiiriniz.
Tebrik ve sevgiyle.
GülRa tarafından 5/3/2022 11:37:52 PM zamanında düzenlenmiştir.