Ağrımın EşiğiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kendinden eksilmenin sonu yok...
İyi düşünmek isterdim inan Ama Uçkurunun derdine düşmüş bir pislik gibi dünya Ağzından salyalar akıtıp Pis nefesiyle üzerime abanıyor Ne zaman ha bir gayret başımı kaldıracak olsam Kafamdan aşağıya yapış yapış yağmurlarını boşaltıyor Oysa Özgürlüğü hatırlatmaz mıydı yağmurda dans etmek Almıyor aklım O güzelim bulutların içinde bunca pislik nasıl barınıyor Güzel gözlerle bakmak isterdim dünyaya inan Ama Gölgeleriyle yer değiştirmiş karanlık suretler el üstünde tutuluyor Yüzlerinde tecavüze uğrayan tebessümlerin çığlıkları silinmiyor hafızamdan Sanki bir örümcek gibi kulaklarımdan girip beynini kemiriyor Oysa Yalancıların mumu çabuk sönerdi hani Almıyor aklım O güzelim mumlar bile ruhlarını mı satıyor Emanete ihanet etmek istemezdim inan Ama Yaşama karşı olan isteğim ağrı eşliğini çoktan geçti Görsen zavallıyı Dünyanın ortasında boylu boyunca uzanmış Acılar içinde İnim inim inliyor Öyle bir kandırılmış ki zihnim Son noktayı ne zaman istese koyarım sanıyor Ezberinde kalmış acınası bir replik Yok olup gitmek bu kadar zor olmamalı Hani en zoruydu hayata tutunmak Diye diye ağlıyor Oysa Nimetle oynayanın elleri ters dönerdi hani Almıyor aklım Tam da şu an Bir tık sesiyle açılıp da içinde son nefesimi tutan kapsül Etime sülük gibi yapışan bu can neden düşüvermiyor Anlaşılan Bir kere düşmeyegör tanrının gözünden Ne kadar eksilse de insan kendinden Hiç olmaktan hep bir fazla kalıyor y... |