biterken her şey...
neden...!
akşam oluyor ki seni bana durmadan hatırlatan saatler neden var her tarafta hatıraların, eve girmeye korkuyorum senin gülen sesin yok...nede bende bir resmin dinlediğim şarkılarda niye sen varsın... sen benim bu bedenimde nesin... lütfen bana söyler misin neden...! bu kadar yakınken, bana uzaksın ellerimi uzatsam ellerine gözlerimle okşasam o masum gözlerini bir umut açsada yanı başımda dikenleri olmasa ellerimle tutabilsemde, yüreğimi kanatmasa... neden...! kağıda yazdığım satırlarda resmin yazıları kıskanır oldum her harfte, her hecede sen varsın bilmiyorum artık neden sessiz kaldı bunca sana yazdığım şarkılar belli ki uzaktır bitmez herhalde bu taştan oyma yollar... neden...! bir ağustos sıcağında yanımda değilsin en lazım olan anda benden habersiz bir sonbahar yağmurunda yine ıslanmaktasın, tek başına bulutların gölgesi altında neden...! gelmez mi bana beklediğim bu baharlar içime yağması gereken yağmurlar gitmeler bitmez mi benden uzaklara ve sen gelmezmisin, saklı bahçemin el değmemiş topraklarına... |