Sancı dikeniŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Annemin ellerimi bıraktığı yerdeyim~
Eteğimin eksiliğinde eğri bir rüzgar
Hazan olmuş anneli mevsimler Yüreğimin yufkasında dört kalp atışı Kirpiklerimde göç mevsimi arifesi İftar vakti yüreğimde bir avuç tuz Ahh sevmişliğim Baş örtümde mavi boncuklu iğne Saçlarım savrulsaydı da İsmail olsaydım Kanımın kurusunda güher çileli kadın kokusu Söylesene rabbim Gün doğmadan kadın oldun mu sen hiç yatağında Çabuk eskildi gökyüzümden sevda kuşları Alemin hıncına zırh oldu Aklımın ak sütü! Devşirme inanmışlık Ziyanı kar bilmek noktasız virgülsüz Gelinliğimin beyazına tüküresim var şimdi Ahhh aklımın gücü yetseydi Yüreğimin fırtınalarına Utanır oldum Kadınlığımın kokusundan Göçmen çiçek kokusu da varmış hayatta Elyaf yastıkta yar kokusu Anne işlemeli yün yastıkta gözyaşları Kuduzla kunduzun ses aralığı Ruhumda binlerce recm ağırlığı Tövbem kabul olsaydı Asla ne kadın ne de anne olmayı istemezdim Köklerim toprakta sanırdım Dudaklarımda ince uçuk bir (evlat sızısı) Çiçekler yığmayın kabirim kapısına Ahh öksüzlüğüm Ahh üşümeden önce titremeyi öğrenmişliğim Yokluyorum toprağın altını üstünü Ahhh ağız dolusu küfretmeyi öğrenebilseydim keşke Ömrümün sınıfında ders başındayım şimdi Silemiyorum yüzümdeki beyaz tahtadan Kara tebeşir izlerini Bir el atın da çıkaralım Topuğumdaki sancı dikenini Belki o gün kusurdan huzura eser ruhumdaki rüzgar #hüzünlükent |
yüreğini kutluyorum
__________________________________Selamlar