Bitmeyen bi savaştı yazma eylemim
kabusum olurdu bazen odam
sayarken yıllarımı
asılırdı boynuma kefenim
bazen komplo teorileri üretirdim
ganimet esaretiyle
sevgiye dair kafiyelerimde
bazen hancı bazen yolcuydum
kum saatini hep ters çevirse de sabrım
bir arzumu diğeriyle değiştirirken
denkleşirdi yüreğim ruhlar alemiyle
kanatlanıp uçmayı öğrendikçe
ölmek ne güzeldi göklerde.


Kriminale düşerdi bazen dünyanın en delisi
haykırışları ok atıp yok ederdi işi
hayaller değişir fikirler çarpışır
ateşe verilirdi on ikiden önce hedef tahtası
yakardım küllerimi kalmayana kadar
her kalleş darbenin ardında
haindi bütün tuzaklar
bunca bekleyişler boynu bükük yetimdi
geçtikçe uzanamadığım hayallerin özleminden
savrulurken kuru yaprak gibi çocukluk günlerim
sığamadı bir ömre sararmış resimlerim..!


Ferdaca