1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
450
Okunma
Tanık olduysa vahşete
Gülü tek başına bulamayınca aldatıldığına kanaat
getirdi
Gecenin bir eksiği yoktu zira hüzün bağrında yanıyordu
Kıvılcımlarla süslü sisin genzinde
Panayırda bir sevdalı geziniyordu
Kaldırımlar cesaretini arttırdıysa da, yakınmalarında
O patavatsız bir cariye yakarmasında
Güle şehrin vasiyetini aratıyordu
Çelimsiz lakabında yok oluşun vicdanında
Bir çıta ürpermesinde buzulların yok oluşunda
Gençliğinden bir taşra ozanlığı tarıyordu
O gülü tanıyordu!
5.0
100% (3)
Cevap Yaz