Yük almış sırtına boyundan büyük Aldırdığı yoktu her gelen sese... Durdu az ötemde; ağır geldi yük Baktım ki yorulmuş, nefes nefese... . Bedeni adeta ortadan ekti Çevrede ne varsa ona yüksekti Toz toprak olmuştu ayağı... eli Yolu hayli uzun, biraz tümsekti
Nasıl olsa tatil; ne iş, ne telaş Yaklaştım yanına... sessiz ve yavaş İçimde tarifsiz bir sevgi seli Seslendim saygıyla; selam arkadaş!
Duyunca sesimi ürperdi, ürktü Yükünü indirdim yanıma çöktü. İçimi sızlattı perişan hâli Derin bir "off" çekip boynunu büktü
Mahcup bir edayla başlayıp söze Kapı araladı kalbinde gize Hayli derdi vardı bir de hayali Hitap banaydı da sitemi size! . Bir çalı önünü işaret ile; Ordaydı yuvamız on iki yıldır Cadde geçecekmiş, dediler "kaldır!" Yalvardım yakardım, lakin nafile... Korktuk ki ezerler çelimsiz görüp Yeni yuva kurduk el ele verip Komşu olduk şimdi şu gonca güle. Hayli yorulsak da değdi emeğe Sizi de bekleriz birgün yemeğe... . Tam izin isterken mutat veçhile Döküldü dilinden derdinin aslı Ardından başladı şikâyet faslı. Kızgındı, kırgındı yeni nesile Sözleri hakikat sebep ayandı Hüzün son raddeye gelip dayandı; "Eziyorlar" dedi; "hem, bile bile!" Hassas yüreğime gam seli doldu Konu değiştirmek tek çıkar yoldu . Farkedince hemen öne eğildim Gözünden incisi damlarken sildim . Hayli geç kalmıştı asıl menzile Utanır gibiydi alnında kirden Doğruldu telaşla yerinden birden Biri basmış gibi aniden zile. "Tembellik yakışmaz" deyip "soyuma" İbret ikram etti idrak payıma. Belini bükse de çektiği çile Gelmedi aklına Hâlık’a sitem Hem hayli acizdi, öğretmendi hem!
Bakıp cüssesine, Hakk’tan edip ar Taşıdım avcumda evine kadar. Şahit olsun herkes, duysun ahali Artık gül dibinde arkadaşım var! * Asıldık ucundan paslı kancanın Sevgisiz gönüller İblis’e azık. Farkında değiliz gülün... goncanın Ne de karıncanın; yazık... çok yazık!..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KARINCA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KARINCA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hocam eleştiri haricinde yorum yazmayın diyorsunuz da, sizin şiirlerinize bizim eleştiri yapmamız haddimizi fazlasıyla aşmak olur. Biz şiirlerinizi okur feyzimizi alır ve tebrik ederiz ancak. Gerisi bize düşmez. Selamlar hürmetler.
Estağfirullah Şentürk Hocam. Getirdiğim kuralın -daha şimdiden- bana çok faydası oldu. Paylaşırken sizlere fazla iş düşmesin diye daha da dikkatli olmaya başladım.
Konunun başka bir boyutu daha var da, yazıp yazmamakta tereddüt etmiştim. Yakında makale olarak paylaşırım inşallah.
'Karınca, güzelim harmanları görmezde bir tanecik buğdayın üstüne titrer.' der.
Yine,
'Karıncaların sesini duyan Rabbim elbette gönüllerin feryadını da duyar.' der.
'Nasibinde varsa, alırsın karıncadan bile ders. Nasibinde yoksa bütün cihan önüne serilse sana ters.' der.
Her canlı adından da bellirdir ki bir can taşır. İnsan ya da karınca ikisi de birer can sahibidir. Karıncalar biz farkında olmasak da bizden on kat hızlı koşarmış. İnsan eşrefi mahlukat ile esfeli safilin arasında dolaşırken her cana verdiği değerle aslında kendi değerlini de belirler de farkına ble varmaz.
Bu yeni nesil sadece ben merkezli bir nesil olarak galiba hiçbir şeyin farkında değil. Karınca bile şikayet ettiğine göre bunlardan bizlerin de ne çok kusuru olduğunu bilmek gerek.
Şiirin en etkileyici kısmı;
'Farkedince hemen öne eğildim Gözünden incisi damlarken sildim' dizeleriydi.
Bir çocuğun gözünün yaşına kıyamayan insan hele bir karıncanın göz yaşına nasıl dayansın.
Muhteşem şiirinizi okuyunca rahmetli Abdurrahim karakoç,un isyanlı sükut şiiri aklıma geldi. O şiirdeki kimsesizlik, o derdini diliyle anlatamayışın yürekteki isyanla zerk edişi. Hayatın bakış açısı ve isyankar tutumun bile edeple içine gömme halini anlatabilmek asıl mesele. Rahmetli Karakoç insan örneği ile bunu resmederken sizin mahir kaleminiz karınca örneğini vererek başka bir şekle büründürmüş. Orda ki karınca gözümde o eski siyah beyaz Türk filmlerindeki koca kent hengamesindeki yokluk içinde yaşayan yürek zengini insanları anımsattı bana..
Yürek inzivanız her dem güzelliklere imza atıyor değerli hocam.. Sonsuz tebriğim ve en derin hürmetle.
birisi kan ter içinde kalsa çalışmaktan ilk söylenen söz hiç şüphesiz "adam karınca gibi çalışıyor" denir ve ya deriz...insanların sanırım en çok takdir ettikleri canlı karıncadır, meseller, ata sözleri hep bu minvaldedir...bu bağlamda seçmiş olduğunuz ve de böylesine anlamlı ve anlatım harikası bir şiir yazmış olduğunuz için öncelikle tüm gönlümden kutluyorum... şiire gelince üstadım her zaman takdir ettiğim mümtaz kaleminizden ders gibi hece şiirinin tüm özelliklerini serdetmiş, öncelikle ders mesabesinde, ibretlik ve imrenilesi bir manzum eser okudum severek ve de hazla. tebrikler ve saygılar sunuyorum... esenlik dileklerimle...
Karıncalar hep çocukluğumu hatırlatır bana At karıncaları Kara karıncalar Ve Micil en ufaklarının adı Karıncaları Köyümü Ve çocukluğumu ve bircok şeyi cok özlüyorum
Mecit bey kardeşime selam olsun Şiirlerini okumak bir ayrıcalıktır benim için 🌹
Merhaba değerli dost Güzeldi eser Bizde okuduk ve kutladık yürekten, yalansız vede riyasız Gönlün abat olsun, tüm şiirlerin benzersiz olsun Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın