GİYOTİN SEHPASI
Bacalardan tüten kapkara bir duman
Yanar gecekondu da ki gazeteler Yahut yanmaya boyun eğmiş yazılar Ve karşısında meydan okur benliğim Yürür zaman sen yerinde sayar iken Sehpayı çakar bir mecnun Bıçağın ucunda ille de ben sallanmalı Yaşar hayat di li geçmiş zamanda Yatırırlar seni yokluğun gece Uzaklığın korku içinde Bir giyotin sehpasında bedenim yatarak Asılı durur sepetinde bir paçavraya sarılı ölüm Karanlıkta korku yol kesmekte Artık bilmem hangi yürek fırtınada Korkuyla sabahı beklemekte. |