Akviyalı Irmak
Zamanın yarısından sızıyor ölüm
Dünden kalma acılar diziliyor Kurşunla kaplı Asker gibi Parmaklarımın ucundan Geçip gidiyor ırmak Güçlü olmak zor artık Kaybetmek daha zor Dört duvarlı odada Kuşlar uçamaz oluyor Şehirler artık boş Kahpeler acımıyor Alıp gidiyor elimden dostumu Sevdamı, ailemi Perde perde sızıyor ölüm ardından Anıların rahiyasindan açan çiçekler Bir tutam umut Bir tutam hüsran Bunlarla kavgalı bunlarla acılıklı insan Bağırmak ağlamak geliyor içimden Ve dayandıkça sevdam Güçlüdür karanlık karşısında Zihninden üstün Aklımdan aşıklarca bir gemi gibi Sallanır akar durur Bir parcan yaralı kalır Karanlıksa kovulmaz düşüncelerimden |