Ben bir kediyim sokaklarda yaşıyorum
sığınacak bir yuvam yok tir tir titriyorum
yanımdan geçer gidersiniz beni görmeden
açlığımı bastıracak azıcık yemek vermeden...

Ben bir kediyim adıma sokak kedisi diyorlar
ya görmezden geliyorlar yahut da dövüyorlar
ben ağlarken ve üşürken karşımda gülüyorlar
miyav miyav diyorum ayakkabılarıyla itekliyorlar...

Duvarların üstünde orada burada her yerdeyim
günlerce aç kalırım mecnunum deli divaneyim
karnım ağrır burnum akar söyleyemem derdimi
su bulamam tükürüğümle temizlerim kendimi...

Bazı bazı bir çocuk yaklaşıyor yanı başıma
yumuk yumuk ellerini uzatınca garip başıma
annesi çekip alıyor tutarak küçücük kollarından
dokunma diyor sonra da mikrop bulaşır of aman...

Ben narinim çok temizim hem ne çok sabırlıyım
bir lokma ekmeğe bir yudum suya bile razıyım
yağmurda karda ıslanmayayım kuru evim olsun
minnacık yavrularım donup ölmekten kurtulsun...

Duymasanız da sesimi ben yine de söylüyorum
görmezden gelseniz de aynı dünyayı paylaşıyorum
arabaların altında topak oldum çok açım üşüyorum
siz sıcak evinizde ben ayazdayım dışarıda yaşıyorum...

İncecik tüylerim ısıtmaya yetmiyor ki bu narin tenimi
ev yapamam sizin gibi koruyamam zavallı bedenimi
sizlere emanetim insan kardeşlerim duyun artık sesimi
hiç olmazsa sokağa bir kulübe yaparak koruyun beni...

Patilerim ıslanınca çırparım kurumayacağını bile bile
ıslak tüylerime soğuk rüzgar eser bir de bunun üstüne
buzdan yapılmış bir zırh geçer adeta zavallı bedenime
siz de bir kerecik olsun kendinizi koyun benim yerime...

Ben bir kediyim sokak kedisi diyorlar ne yapayım
suçum kedi olmak mı neden sahipsiz bırakılmalıyım
sizler insansınız aklınız vicdanınız var hiç şüphesiz
lakin vicdanlarınız kurumuş gibi ve aklınız çok ilgisiz...

Gece gündüz çalışırsınız düşünür her işi yaparsınız
her konuda emek verir gecenizi gününüze katarsınız
konuşmaya gelince hepiniz hayvan sever insansınız
maalesef söz konusu biz olunca niye hep susarsınız?..

Çok mu zor bizimle ilgilenmek yardım etmek söyleyin
sizler bizden akılca üstünsünüz bir de beni dinleyin
her mahallenin sakinleri bir araya toplansa karar alsa
biz kedilere yuva yapsa ya da belediyeye yazı yazsa...

Telefon edenlere gelip bakacağız diyorlar gelmiyorlar
yardım sever insanları geleceğiz diyerek oyalıyorlar
ben sokak kedisi size sesleniyorum duyun artık sesimi
göstermelik evler yetmiyor her sokağa yuva gerekli...

Daha ne söylemeliyim ki vallahi bilmiyorum aslında
acıma duygusu şefkat olmalıydı hakikaten insanda
hepsi konuşmaya gelince ne iyi ne yardım severdir
dürüstlükten dem vuranların çoğu yalancı mıdır nedir?..

Gülhan Çeliktaş