Modernizm..
Rutin bir hayatın üretecidir insan
Modernizm’in vardiyalı amelesi Dünyada olan bitenlere bakınsan Bu dur bu asır’ın meselesi Zihniyet hep daha fazlası Ahşaptan betono dönüş efsanesi Hepimiz bir kuru kafatası Bu sınırsız arzular neyin nesi? Maddeye bağımlı,maneviyattan öksüz Dünya dediğin bir okyanus, dipsiz Arpayı görünce, samanı beğenmez öküz Zanneder, gökte uçurtmalar ipsiz Metropol şehirlerin yalnız çocukları, Ellerinde leptop, halay çekerler. Bir gün ellerinden alınır oyuncakları Şehrin göbeğine afyon ekerler Kimse kimseyi beğenmez,tok açın halinden anlamaz Ablak suratların altında öbek, öbek göbekler Allah’ın önünde bir kez olsun eğilmez Modern tanrıların kölesi olmuş şebekler Saçları dikmiş,papyonu takmış,grant tuvalet Şeytan senfonisinde,orkestrada keman çalar Alt tarafı bi kaç yüz kemik,birazda et Ruhunu boşvermiş,nefsini yalar Sınırsız arzuların içine extacy atar Her gün mezarlğın önünden geçerde bakmaz Bir gün sarhoş,bir gün cenabet yatar Dalgasına bakar, kimseyi takmaz Oryantalist züppelerin felsefesi Narsist kobaylar yaratır Modernizm dedikleri şeyin dahada ötesi Tek tanrı paradır İşte bütün bu asparagasları Olduğu gibi rivayet ediyorum Atalarımızın yemediği yalanları Ellerimin tersiyle itiyorum |