Karaya vurmuş
kış
Yine kemiriyor kendini Ağzından taşarken kara su Şehri yıkıyor küflü koca bulut Rüzgâr yüklü soytarılar mağara duvarlarında Yenmiş kalplerinden tanıyoruz onları Peltek beyinlerinden Merhaba diyorlar bize Artık karşılık bile vermiyoruz Merhaba Bayan Herkes Merhaba Bay Hiç kimse Size de merhaba Bayan Hiç kimseler ve Bay Herkesler Güzelsiniz Güzelsiniz Tek ve güzelsiniz Tükürmek istiyoruz sıfatlarına Aldırmıyorlar Cennete uzanıyorlar kanlı elleriyle İliklerine kadar orman ölüsü Karaya vurmuş kış Mavi bir ışık |