Aşık-ı Efsun
Yalnız hayatta isti’dadı var aşkımın
Candan usanmış hayatta yeni mecnun doğmaz mı, Söylesem kimseler duymaz hakikati Var ol usanma sevgi olmazsa güzellik kalmaz, Sevgi versen şu hayatta tesiri kalır mı Gönül nefes aldıkça huzur dolar bilirsin Yok deme her insanda aşık-ı efsunun Nefesi var, Gönül ateşinde yanar isen solmaz güneşin rengi, Ki felek yanarken ahımdan Göz yaşlarımdan bana bir derman bakmaz mı, Artık zaman öyle ki Uçtu gitti inleyen gönül Şikayetten şaha kalkmış bir âlem Bir de gözlerimden akan yaşlarım var. |