Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. ANDRE MAUROIS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Zemheri nefesine
Kenanfaik
5,0 / 4 kişi ·10 beğenme · 1 yorum · 433 okunma
Zemheri nefesine
Bir anın yorgunluğunda,
Yalnızlığın vuruyor acı acı yüzüme. Soğuk bir sokağın perdelerinin ardında, Yağmayan yağmurlarının altında, Sırılsıklamım. Üşüyorum, Üşütüyorsun beni... Bedenim, taşlar kadar soğuk. Oysa ruhum güneşin meczubu, Sanki gölgen gibi, Kendimden bile habersiz, Üşüyorum, Yine üşüyorum... Sen gibi, Soğuğuna kaldığım belki, Şehir... Sokağın, merdivenler, kaldırımlar, Bahardan ümitsiz. Buz kesmiş, nefesinin esiri gece. Kuytun gibi, Sislerin gibi, Ve... İlle saçların gibi... Kaldırımlar ıslak, Ve, Alabildiğine yağıyor düşüncelerim, Raksına kanarak, Karanlığına. Sen sen akıyor içimden yağmurlar... Çöllerine nazire yaparcasına, Harflerin akla ziyan çılgınlığında. Sen sen akıyor, Masumluğuna can çekişen acizliğim. Sımsıkı sarılırken paltoma, Bir an, Hayalinin dikenlerine takılıyor yüreğim. Ben, Düşüyorum, Yine sana düşüyorum, Çılgın bir yangım içimde. Ama, Yine de üşüyorum, O, canımın kekremsi acılarında. Her yanım hayaline çamur. Üstelik, Soğuğun azığına açlığımda, Kabusların ziyan uğrayışlarında, Üşüyorum... Daha da üşüyorum. Neden hep bana zemheri nefesin? Neden, çopaklanmış yalnızlığıma kastın? Bilmiyorum... Bilemiyorum... Bir anın silinesi yalnızlığındayım artık... Yanıbaşımda hayat bahşeden nefesin, Ama, Yine ben, Yine çekemiyorum nefesini içime, Ve... Üşüyorum, Yine de üşüyorum. Sanki sarkıttan parmaklıkların arkasında, Sanki kapısı olmayan bir ıssızlıkta, Ve hep soğuk bir ortaçağ masalının tam ortasında. Sokağımda Kibritçi Kız, Ve yanı başında ben... Kibrit kibrit, Hayallerimi, Sana tüketiyorum. Bir o yakıyor kibritini, Bir ben... Bir o... Bir ben... İlk o dayanamıyor, Üşüyor, Alabildiğine üşüyor, Kapatıyor gözlerini hayallerine. Kapatıyor tüm zalimliğine dünyanın. Kapanıyor, dayanamıyor sahne, Kapatıyor tüm aşkların üzerine ışıklarını. Sonra ben, Kapatıyorum gözlerimi soğuk nefesine, Kapatıyorum tüm kayboluşlarına efkarlarımın. Rüzgarlar dans ediyor çevremde, Ben, Üşüyor, Yine üşüyorum, Zemheri nefesinde... Ve... An geliyor... Kapatıyorum artık hayallerime gözlerimi, Kapatıyorum... Dayanamıyorum... Nefesine... Zemheri nefesine. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Zemheri nefesine şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 1.12.2021 19:19:54
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 433
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 10 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.