KUZGUN
Bir kitabın kapağında herkese gülen
Kırmızı rujlu Mavi gözlerine kandım Pahalı, oldukça kalınca bir kitaptı Aldım ,kokladım bağrıma bastım Sanırsın,Bayram evine düştüm Bağıra bağıra, Tuttum Yalnızlığıma sardım onu Önsözü şekermiydi Dili bülbülü şeyda mı Gamzelerinden ğürül ğürül akan Ballı şerbetmiydi bilemedim Koştum,Yüreği yanmış Güneşin çocukları gibi İçtim yudum yudum ,Boğuldum Kayboldum mavi gözlerinde Döndü başım sızdım dizlerinde Dönüyor dünya,Dönme dolaplarda Çocuklar gibi Koşarken izlerinde Sanki gökte avare dolanan Sarhoş bir buluttum Sıçradım Kanat vura vura Yedi kat semaya uçtum Bir Zümrüd’ü anka gibi Yazıklar olsun bana Ayı görmedi gözüm Vardım güneşe Yandı kanatlarım bittim kül oldum Dedim ya Pahalı, oldukça okkalı bir kitaptı Araladım daha ilk sayfada Kör bir kurşunla vuruldum Korktum, titriyor parmaklarım Çevirdiğim ikinci sayfada Cehenneme düştüm Nâr da Yandım kavruldum Savrulup düştüm geceye Ateşler içindeyim, kurudu dilim damağım, Dipnotların gözlerinde küllerime üfledim Küller yağarken başıma bakışlarına lâl oldum Çırak Ça |
Emeğine yüreğine sağlık usta
___________________________________Selamlar