Sahillerin tadı yok, kafeler artık bomboş
Füme renkli bulutlar kaplamış gökyüzünü
Görünmez oldu güneş, caddeler ıssız ve loş
Bilemedik mevsimin kışını ve yazını.

Mutsuz olmuş insanlar hiç yüzleri gülmüyor.
Umutları kırılmış, hayallere dalmıyor
Edebinden susuyor, ahlar yerde kalmıyor
Dürüst olan kimseler esirgemez sözünü.

Talihin anahtarı som altından değilmiş.
Bir damla sevgi ile kin ve nefret dağılmış
Küskün olan gönüller, yar önünde eğilmiş
Sevdadan yana söyle, al eline sazını

Artık karamsar oldum, yaşam zevkim kalmadı
Arzu ettiğim şeyler zamanında olmadı.
Gören mutlu sanıyor kader bana gülmedi
Söylemedim kimseye, hayatımın gizini

Çok sevdiğim canlarım, öbür dünyaya gitti
Kimi canımı yaktı, kimiler mutlu etti
Yaşadığım duygular, beni maziye itti
Elbet şimdi pişmansın, vuruyorsun dizini

Bu günler de geçecek, hepsi unutulacak,
Geçmişi hatırlayıp gözlerimiz dolacak,
Belki de şarkılarda güfte olup kalacak
Bolluğa kavuşunca, unutursun azını.

Ülkü Ahıska

Fon remi yağlı boya repro çalışmam