Sevgili Ölüm
başımdan savmaya çalıştım kendimi
nefes nefese kaldırımları çıkmıştım ki dinlenip oracıkta yüzleşmemek istedim içtenliğimle düzen kılıklı soytarılar karıştı söze bu yüzyılın basamak değeri uçurumdur kendi yörüngesinde dönenler için mutsuzluğun dibini bulmaya hazır kalpler acıların paylaşılmadan azalmadığını görecekler ne yapmalıyım bohem tutkulu saçlarımdan asılıp dalgalansam yine alay ederdiniz benimle döksem arzın ucundaki sevgiyi unutup dönerdiniz yine kendi bedeninize kayalıklarla kardeş köpüklü sular bilendi en çıkmaz karanlığın sonunu gösteren yine sen oldun sonsuz soruların karşılığına cevap veren. |