Mavi Buse Ve Ay
üfleyerek akşamı küçülttüm
uykulu karanlığa girmek şart oldu evin kapısını kapattım içimden merdivenleri inip bahçeyi kolaçan ettim martılar üstümüzde gezinip denizi getirdiler sahilde yürüyen kalabalıkları uyardım temkinli olanlar şemsiyelerini sarkıttı suya ürken balıklara seslendim bak bu benim içimin güvercini bu benim yalnızlığım size yansıyan aldırış etmediler sansam da teselli arşivinden kalanları okuyunca sevindim mutluluk hissetmeyi bilmekmiş aslında yoğun ses serserilerinin söylemek istediği bunu at bunu yak bunu sil labirentinden geçmeden beni anlaman mümkün değil kör oldu içime yalanlar söyleyen şarkı dağıttı masamızın kuytusunu olgunlaştı üzümler kıpkızıl oldu iki kadeh şarap mavi buse ve ay bize yeniden var olmayı öğretti. |
Kutladım, değerli kalem; çok teşekkürlerimle.
Saygılarımla.