maksat sanat kazansıneh be şairim neyleyim ne ki benimle derdin emret nasıl yazayım istersin mesela mevsimsiz yağmurlar yağsa yarınlarıma anıların kesif kokusu dolsa odama kanatları ıslak martılar çinko damlarımı gagalasa çığlık çığlığa -o ara evimi su bassa sövsem altyapıya- ya da gülkurusu akşamlarda ılık bir meltem dolansa saçlarıma varsam sessiz kıyılara yakamoz toplasam bolca -ev ahalisi yakamozla doymam ekmek isterim dese ben de ağız dolusu sövsem işsizliğe- ne ki seni mi kırayım olmadı hüznümle yakarım aynaları erimiş sırlarını sürme diye çekerim aklıma bir iki ayarla lalelerin büyüsüne kapılır ektiren lalelere nedimce methiyeler de düzerim hatta yıldızları merdiven yapıp aya çıkarım dilimlediğim düşlerimi şaraba yatırıp güneşte ızgara bile yaparım... mevsim imgelerinden bir salatayla ortaya çilingir sofrası kurar damıttığım yalnızlığımla ufak ufak demlenip yalan mavi yerkürenizi seyre dalarım... olmazsa bakışıma açı olsun diye amuda kalkar öyle bakarım seni mi kıracağım maksat sanat kazansın diyeceğim amma varsın sanat benden evvel kazandıklarına saysın hem benim gibi bir kaybı kazanıp ne yapsın varsın entelim zaten anlatmadığım bir şeyi anlamış gibi yapmasın ben aklıma ziyanım yok kimseye zararım şu çivisini kafamla çaktığımın dünyasında yok mudur alnımı sildiğim peçeteye karalayacak bir çift kelam hakkım |