Galeyanlı Deniz
Senin bahçenden taşıyor
Gül yapraklı Sarımsı yeşilimsi aşık gözlerin den Koca dağlarca aydınlığı Bozkır canlanır anılarından Toz Budak arınmış rüzgar Şimdi sen taşıyorsun ya Müjdenin en derinliğini Ey dağları yerinden oynatan ses Uyanır sesinle çıplak ağaçlar Deniz kabarır taşar Taşar ölü şehir uyanır Senin bahçenden Gül yüzlü damarların Heykeller perdesinden Alemin can veren elin Uyanır rüzgar Gürler ve de yakarır ölü şehir Kurşunlar çarpışır yerinden Ayrılık son bulur Binbir merhamet kokulu Ey Yıkıldığım mehmeretli rüzgar Parıldar taşar sokaklara Tıpkı bir deniz gibi Çatlar yılanın çelik kabuğu Gün olur ,Ve de canlanır Yerinden oynayan ses Yerinden oynayan rüzgar |