Derviş nöbeti
Karantina Adası yetmemiş
Bahçemize bi ağırlık daha koymuşsun Gökdelenler, parklar, lastikçiler Bin yakamoz varsa Bi o kadarı yok Haydi benden olsun Hazar denizi Sanki gizli, ölü bizim gibi İki kadın göğsünden bağlı sana Gelsin içi boş kabak hüznü Kaşı dertten açılmış çocuklardık Neşemiz ne çabuk Bi dudak bükülmesine akıp gitti Tam da sevişirken Kırmızı telefonun hattı kesikti Su acıdı, damda dut kuruları Yine geldi en akıllı güvercin Derviş nöbetiydi geceyi eksilten Aklım yüzünde yıkanınca Akbabalar çınarından eksildi Acıdır akordionun ağzı Şarkıcı için doktor çağırın Son sözün mahlukat ormanı Geyik boğumu deresinde Boylu boyunca uzanan Bir kadını anımsatır Çünkü dereler geyiklerinden boğulur Koca çınar yaşlanmışsın Tohumunu bir sessizlik çaldı |