NAZENDE SEVGİLİM Mİ DOĞA
Gümbürder gökler Şimşekler çakar,
Bulutlar kuşatmış geçer gökyüzünden, Asi rüzgar dal bırakmaz ağaçlarda, Karıncalar can verir yağmur altında, Harman yerinde köylü kadınları, Muşamba dibine girmiş yağmurdan, Davarlar salınmış seyipt halde gezerken, Ufukta bir duman görünür Güneş batarken, Telefon tellerine konmuş sığırcıklar, Sürülen tarlaları uzaktan yokluyorlar, Biçerler aralıksız dönüyor tarlalarda, Bir tavşan kalktı biçerin önünden, Bıldırcınlar yelkindi birden gürültüden, Sıcaklık tufan aynı anda bilmem ki neden, İklimler değişmiş gök ağlıyor kahrından, Yağmur yağarken sular çekiliyor yerden, Bir görsen çocukları sevinçle oynuyorken, Umurunda değil hesapsız yaşıyorlar ürkmeden, Hennepler sararmış kargaşanlar patlarken, Yazın sıcağı çarpıp bulutlar dans ederken, Kavunların kokusu sarıyor burnumu derinden, Doğanın bereketi iniyor her gün tepemizden, Tefekkürden yoksun yürekler ne anlar bu halden, İnceden bir sızı var içimde damarlarımda gezen, Bedenim delik deşik Harran gibi çatırdıyor her yerden, Bir gün dedim, yıllar gün gibi eriyip gitti elimden, Bir baykuş misali oturdum kayanın başına, Yanaklarımı aldım avuçlarımın ortasına, Derin bir nefes aldım tüm havayı solur gibi, Daldım uzaklara geçtiğim yolları anımsadım birden, Her adımda bir hikayem vardı zihnimi yiyen, Viran olmuş bağ gibi şimdi her dalda afara ediyorum ben, Ey zaman ne çabuk geçip gittin acımıyor musun sen, Baharında akşamın yazı yaşarken güzde uyandım, Bu fırtınalar kışın habercisi de yok mu haberim; Çıldırmış deli gibi ellerim cebimde çıktım tımarhaneden, Doğanın girdabına aşığım bırak beni burada dinleneyim; Burada geçecek her günüm için ne istersen sana veririm, Bu rahmeti doğadan başka bir yerde görmedim ben, Döşeğim kara toprak yorganım mavi gök böyle olsun hikayem, Roman olan yaşamımı bir hikayeye sığdırdım ben, Mısralar anlatsın hayallerimi kaşifler okusun bahtımdakileri, Yaşarken sürgün edildiğimi bilmesin yaşayan biri, Geldi geçti ömür dediğin bir bak ne var elinde şimdi; Erol KEKEÇ/24.06.2021/13.19 |