BU SESSİZLİK KORKUTUYOR ELLERİMİ TUT ANNE !
Geceler öyle korkulu ki anne
Hiç geçmek bilmiyor, korkuyorum çok. Bak işte ellerim bağlı görüyormusun Nereye baksam kapalı kapılar... Çıkamam sana gelemem anne ! Ayaklarımda prangalar var. Biliyormusun anne ; hep bunlar Vatanımı sevdiğim için, Vatanım için. Bir çıkılmaz karanlıktayım anne Yediğim her şey boğazıma takılıyor Bir hıçkırık oluyor, bir hıçkırık anne ! Ne ezan sesi duyuyorum burada... Burası çok karanlık ! Karanlıklar beni korkutuyor anne ... Yaşamayı aldılar elimden Yaşamayı yalnız kendilerinin sananlar. Hiç istemedim bu yaşları gözlerimde Ben bunları hiç hak etmedim anne ! Bir sonsuz karanlık uzuyor gecelerde Ben ayları yılları sayamıyorum anne ! Sen, yokluğumun kaçındayım sayıyormusun Ayrılığıma yine anne ağlıyor mu sun ? Bizleri işte böyle yoktan saydılar Bir insanın değeri ne, hiç bilmediler. Bizlere karanlıkları layık gördüler Oysa onlar cehennemin karanlığında Dilerim anne, dilerim acıyla yansınlar. Ne olur anne dualarla gel bana... Ne kaldı ki bu dünyada, iyi doğru bildiğim İnancımı, sevgimi yıktılar anne. Bir sen kaldın içimde ; yaşlı gözlerin... Bir de tutunduğum umutlarım Allah’ım Kurtar beni bu zından gecelerden Sabahları umutla uyandığım gölgenin yanına Beni de çağır anne, yanında uyuyayım huzurla... Aygün Deniz 21.06.2021 UYKUSUZ GECELERİN NİNNİSİ... |
Ne denebilir ki bu dizelere
Sustum. :(
Mutlu şiirlere