FELEKNAME
Ömrüm kış kıyamet
Büsbütün sükût Gönlüm, çek git diyor Geçmeden vakit Her adım başında Mazluma hudut Hayduda çift yönlü Yol vermiş felek! Gür akar soysuza Kesilmez suyu Yoksulun çeşmesi Kör tapa, kuyu... Ya desen adalet Yetişmez boyu Sanırsın haksıza El vermiş felek! Bebeyken gül yüzü Bilmezdi leke Girdi aramıza Büründü kürke Öğrendi haramı Gelmeden kırka Nefsini, insana Al vermiş felek! Ver ağlar varlıkta Doymaz, şükrü yok Var anlar yoksa da Gözü gönlü tok Arıya petekten Pay düşer az çok Ayıya kovanla Bal vermiş felek! Yüz güler bir ağlar Bakasın yüzsüz Yüz gerek yükseğe Çıkasın yüzsüz Kir çıkar ar çıkmaz Yıkasın yüzsüz Yüzlere yüzlerce Hâl vermiş felek! Yüksek dersin anlar Dağ ile kule... Büyük dersin fırsat Kâr ile hile... Aşklar bir gecelik İffet, nafile... Kimine hayâyı Zül vermiş felek! Dilim tutuk kaldı Görünce dostu Eğnine geçirmiş Bir aslan postu Dönmemle sırtımı Bir fena tostu Aslını gizleyen Kul vermiş felek! Yaşadım bir altmış Bilmeden geçti Ömrüm çok çileden Çelmeden geçti Gam çeken yıkıldı Zulmeden geçti Yanana harınca Kül vermiş felek! |