ONA DEDİM Kİ / 3-Yok hayır öldükten sonra adım anılsın diye de yazıyor değilim- Seher vakitlerinde aşk dağıtılırdı her cana kesintisiz Kimi bir tutam alırdı kimi avuç avuç Kimi de benim gibi nasipsiz ... Aşk üzerine kafa yoranların bize cümleleri değil külleri lazımdı kadınım ... Gerçekte tüm sevgimi satırlara sürerdim kalemin ucuyla Elimdeki nasır satırlarla boğuşmaktan değil zihnimi çimdikleyip durmaktan ama ... Okuduğun her satır bir şiirlik mesafeydi Kalem heyecanlıydı sevgilim Kelamı giyinmek ya da soyunmak için Neden gelmedin? ... Geldiğini yazmıştı kalem göğsüne satırların -ben de ona çok güzel sarılmıştım- Ama tuttu gidişini de yazdı Allah onu beterinden saklamasın ... Ne işe yaradığını unutmasaydık keşke harflerin Son seferlerini umursamazdın belki trenlerin ... Öğrendim ki sevgilim Tek kişinin gücü yetmiyor zincirleri kırmak için ... Sen de düşünüyor musun yarın bir gün seni omuzlarında bir tabutta taşıyacak insanlar bugün senden habersiz neyle meşgul oluyorlar? ... Senin ömür dediğin -tanıyorum onu- akreple yelkovanın üzerimizde didişmesi değil mi? Belliydi cennetten çıkarıldıktan sonra zaten hep boğazımıza düğümleneceği ... Bir çocuklar bana bakıp gülümsediğinde Rabbin beni sevdiğini anlardım Bir de sen sokağın başında göründüğünde ... Sen gittin ya kuşlar da gitti peşin sıra bilinmez adreslere Haberin yoktur diye söylüyorum Yağmurlar da gitti Yüzüme bakan herkes bir seraba aldanıyor şimdi ... Ben çoktan unutacaktım da seni Kalemim direndi Terliğim kapımın önü yufka yürekli çardağım Yastığım okuma gözlüğüm çay bardağım Hayret oysa giderken yabancıymışız gibi sen sarılmıştın ... Sen bana en uzak ülkesin şimdi yüz hatlarını çıkaramadığım gölgesin Hatırlamıyorum uzun zamandır tadı nasıldı dudaklarının Saat kaçta gelirdin mesela ve tozu dökülür müydü eşiğime ayakkabının 050621Râzı |