ANNE
Kırdılar kolumu kanatlarımı
Tomurcuk tomurcuk umutlarımı Yağmura doymadan bulutlarımı Çaldılar elimden üzdüler anne Bir türkü yazmıştım,yasakladılar Mutluluğu benden hep sakladılar Yoluma mayınlar tuzakladılar Şiir’min üstünü çizdiler anne Hıçkırık hıçkırık büyür vedalar Dar geliyor artık zından odalar Gözlerim uzak bir hayale dalar Kalbimi kurşuna dizdiler anne Kime anlattıysam duygularımı Soldurdu 7 renk baharlarımı Daha göremeden yarınlarımı Gönül çiçeğimi ezdiler anne Onda aramıştım oysa vuslatı Onunla sevmiştim acı hayatı Sevmekmiş kalbimin tüm kabahatı Aşk ile bağımı çözdüler anne Kırdılar beni çok üzdüler anne Ah anne, gül anne Sen hep gül anne Yokluğun ne ateş Nede kül anne Senden başka kimsem Yok ki bil anne Gözümden yaşları Yine sil anne. |