YAKIN BAHAR ŞARKILARI
-I-
Çık diyor ata toprağımdan, bana! Koyun güder gibi sürüyor oradan oraya! Allah’ın en mübarek ayında bile imanıma Sövüyor balçık ağız, çöküyor boğazıma; Böyle dönüyor zulmün çarkları... Nereye dönsek onlar; Dolar bezirgânları! Çepçevre kuşatmışlar; Onlar ve onların müptezel uşakları... Yaşamak: Özgürsün ya! Özgürlük: Yaşıyorsun ya! Kitapsızlar, güya İnsan hakları, çağdaşlık diye bize Satıyorlar, o ikiyüzlü hitapları! -II- Sanma yıkılır bu kavi duvar, sadmenle! Ey tarihin lanetlenmiş çocuğu, dinle! Belki bükülür çelik halat Ve kopar çekmeyle saç teli gibi, fakat Dayanmışsa kemiğe bıçak, Batmaz ne yapsan daha derine! Menzili olmayan yol mu var, şaşkın Sonu olmayan hâl mi var? Elbet döner tersine rüzgâr... Ve çevrilir acılı yüzler bahar gülüne! Ey tarihin lanetlenmiş çocuğu, dinle: Sanma yıkılır bu kavi duvar, sadmenle! Senin de kurtuluşun olacak, o topraklarda Bahar geldiği gün, Filistin’e... |