ATATÜRK ÇOCUKLARI (22)
Aramam
membağını suyun, doğadır kaynağı bunun; Çıkar, akar, sular yılmadan, güneş ile yatar olur buğu, yükselir havaya resmeder bulutu, yağar yağmur olur, toprağa bulanır durur. Çorak toprak mas-mavi gözlerinin derininde, tarlalar sulanır, umut olur yaprak yeşerir dalında, boncuk damla çimeninde, aramam kaynağını bunun, akan suyun. Yeraltı ona dardır, gördüğün herşeyde, ama her yerde, ama herkeste mutlak onun eseri vardır. Ne barikatla, ne tarikatla nede bilmem -hangi-ittifakla durduramazsın setleyemezsin onu, eşit-adil -serbestir yolu, aramam kaynağını bunun, akan suyun. Baraj olsan-set olsan, çalışsan öz ve yönünü değiştirmeye, onu horlasan; Kösteklesen, gücünü sömürsen, kullansan kendine... O ne yiter-ne biter, nede kaybolur gider. Gelmiştir bir kere Ana-Doğa-Ata olarak, yılmadan yine yeniden çıkacak aramam kaynağını bunun, akan suyun. |