“Her Covid, bulaş, ölüm haberinde şunu bir düşünün. Covid’in aşısı geliştirildi. Hem de bir değil, birçok aşı geliştirildi, farklı farklı ülkelerde geliştirildi. Ama imkanı olan üretip dağıtamasın diye hepsinin formülü gizli tutuluyor. Ve bu çok normal bir şeymiş gibi yapıyoruz.
Bu aşıların hepsinin geliştirilme aşamasında özel şirketlere devletler yardım, hibe ve alım garantisi verdi. Devlet üniversitelerinde ve devlet fonlarıyla geliştirilen teknoloji ve araştırmalar kullanıldı. Bildiğiniz vergi paraları, yoksa bu aşılar olmazdı. Bu da 2. tuhaf kısmı.
Biz para daha çok para kazanacağız diye birinin ölmesine izin versek hapse gireriz. Ama ilaç şirketleri bunu yapınca alkışlanıyorlar. Bu da böyle bir dünya işte. Başka türlüsünün olamayacağına inandırarak insanlara kabul ettiriyorlar bunu.
Bu ilaçları, tedavileri, aşıları mümkün kılan kimya, biyoloji, tıp, genetik araştırmaları yapanlar da üniversitelerde son derece mütevazi paralar karşılığında çalışıyor genellikle. Motivasyonları para falan değil. Para bilimcilere değil, formül gizleyen yöneticilere gidiyor. (Berrin Tablacıoğlu’nun Facebook’tan "Aysuda kölemen@ CamusYarari“ yazısından aynen alıntıdır)

Ey Korana;
çok şey öğrettin bana.
İnsanlığın da bir bedeli varmış,
hepsi birkaç damla aşı kadarmış.

Ey Doğa;
3-5 ilaç fabrikasına köle olmaya,
eşit mi oldu şimdi yaşam?
Hani özgürdü insan!

Ey Bilim;
Sen olamazsın hiç kimsenin kulu-kölesi,
çünki vergilerimle gelişimini ödedim!
Nankörlüğün de böylesi?

Ey aşı olamayan kişi;
Anlamadın mı hâlâ
tezgahlanan işi?
Sana Korana bile gülüyor valla!

Ey İnsanlık;
Ben "Patent Hakkı" tanımıyorum artık!
Bir kağıtsa yaşamın bedeli,
bilim için ölenlere ne demeli?

Ey Medeniyet;
Zengini daha zengin ederek
ezmekse fakiri derdin?
İnsanlığa hoş geldin!