ilk dersim ve ben ve yalanergenliğimi ince ince doğruyordu tanrının diliyle alışkanlı gün ezimi vakitler salgını adı içimdeki düşmandı adlî kontrollü dahi bırakılmıyordu dışarı elimde değildi ağaç kovuğundan çıkmışlığım fakatlar içinde evrimseline kapalı soyumun insan olması mümkündü leyleklerin varlığından doğmuştu mitomani göç ederken duraksızdı iz’an ve vicdan muharebesi konteynırlara çöp taşınırdı aristokrat banliyölerinde politika pazarında yaşlı kadınlar bir ekmeğe satılırdı manşetlerde ve genç kızların protestolarında acı çekerdi babaları evsizlerin açlığıyla dolanırdı dalâvereler kitlesel sürgünler yaşı’yordu ilhâmlar hakikâtler usumu çaldı satır arasından sürgülü odaların ölüm sloganlı duvarına kurgulandı benliğim rüyalarıma tuzak kurdu etiği s’özde kâbuslar .. |
o güzel yüreğine sağlık
Ders vardı,çok da acıklıydı,
sevgi ve özlem vardı,akıcı ve anlamlıydı,
kutluyorum Üstadım Dua ve selamlarımla