Umut Deryası
Çizgilerde yürüyor dengesiz kalbim,
Ritmine kapılıp, ezgilerle büyüyor, Avuçlarında, suçluluğumla küçülüyor her şeyim, Mühürlüydü yedi kapı da, Yedi kapılı bir handa, Kusurluydu her attığım adım, Binlerce ıssız odayı bedenimde taşısamda, Bir cümleme özür, Bir cümleme küfürle başlasamda, Huzurluydu kucağın, Huzurluyum kadın. Bir sokaklara bakıyorum, Bir karanlığa takıyorum kafamı, Hep tımarhaneye tıkıyorum kendimi. Şeytanların gömdüğü mezarlıktan, Yıllardır ölümü yaşayan ruhumu, Gözlerinde yağmurun dokunuşu, Dizlerinde tüm çığlıkların susuşu, Kadın! Anlamsız kılıyor gülüşün, soluşumu, Ve tüm çöküşümle, Ve tüm kalkışımla, Bazen ketum ve bazen bir hışımla, Gönlünde buluşurum. |