Eşim Makedonya göçmen Türklerinden. İkimizin türküsü GÖÇMEN KUŞU. Hayatımızın en zorlu yollarını onun sayesinde geçtim.

Yıl 2004’tü,
Ayaklarım yere basmıyordu,
Sanırım tarihini düştüm,
Bir sevgili var gönlümde,
Hapsolmuş gözlerimiz,
Artık tarih atıldı ,
Sende rehin kaldım,
Biliyorum, anlıyorum, eminim,
Benim de bir sevdiğim vardı,
Öyle el ele gezecek,
Dertleri birlikte aşacaktık,
Göçmen kuşları gibi,
Elinde bir besili kuzu
Hem de kucağında sevgiler.

Uşak’tan âşık çıkar,
Ben sana sevdalı,
Ben vurgun ,
Yollara düşmüşüm
Her pazar akşamı,
Uşak’tan sana çıkar bütün yollar.

Eşim, sebebim, eksik yanım..
Beni düştüğümde sen kurtardın,
Kızdım, moralim bozulurdu çoğu kez,
Susardın, sakinleşmemi bekleyerek.
Ne bileyim söylemesi bile tatlı ,
Artık yuvamda bir kuş daha var ,
bana uçup konan göçmen kuşum.

Yıllar beni eskitti, sen hala aynısın sevdiğim,
Yine kızıyorum,
Yine devamlı en ufak bir şeye moralim bozuluyor,
Yine en ufak bir davranışa küsüyorum çocuklar gibi,
İşte öyle güçlü bir bakışın var ki sevdiğim,
Sen varken eğmedim başımı , kimseye eğilmedim.
Artık sadece ben kızmıyorum,
Yanlışa birlikte kızıyoruz,
Yıllar eksildi, sen arttın her seferinde yanı başımda.

Minicik 2 yaramaz oğlumuz var,
Önceleri senin peşinde fink atardım beni sev diye,
Şimdi ikimiz onların peşindeyiz.
Büyüdük aynı yuvada 4 kuş 4 mızmız,
Yaşayıp gidiyoruz.
Biz eksiliyoruz her seferinde,
Sen daha da güçleniyorsun,
Sen olmasan içime doğmasan her güneş battığında,
Gecelerimi aydınlatmasan,
Şimdi ben ne yapardım.

Elim, kolum, kanadım,
Hiç eksilmeyen yanım..
Her baktığın yerde ben varım,
Her gittiğin yerde ben geliyorum yoluna.
Mevsimler aşk , nameler aşk ,
Şiirler aşk kokarken ömrümce,
Bir sana doyasıya şiir yazamadım öyle afili sözlerle,
Yârim, 16 yılımı doldurdun güneş gibi,
Şimdi sana yazılan bir şiirin kıymeti senden çok olur mu .
Seni seviyorum .

11/01/2021
AKHİSAR