Uçurtma
Uçurtma
dolaşıp duran erincim taze düşlerim kadar çocuk uçurtmayı uçuran benim elimde gül sakladığım kaderimde ki yeryüzü göğe müptelası olduğum gül buketi yüreğinde fincanımda süzülen telve kalbi sırçadır gönlüme şansına düşeni misal dört yapraklı yonca salıncak diyarından alıp gökyüzüne salıverdiğin hepsi benim güvercinim öbek öbek tomurcuğum yarım kalan çocukluğum eskiyen zamanlarımda uçurtmamı uçuracağım yaşama sevincimde zamanın değerli çocuğu masallardaki peridir dört yanım sevinçken gülücüklerini serp ömrüme çocukluğum ölmesin yeniden İlkay Coşkun 11.12.2020 Gökmavi Dergisi Sayı 27, Mart 2022 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...