Kıratım
Kıratım
yelesiyle koşturup rüzgarıyla savrulan kocaman gözlerinde rahvan misali atlarız yeryüzü sarayında sıla gurbet susayan nesillerce öğütülüp değirmen de kanayan yazgıya gurbet düştü neden vuslat uçmasın yüreklerdeki sığınak taziyedir oysa acıya kalbi çatak meyyal dörtnala koşturan asil bir sude bulup sırça köşke çevrilen acıyan yan iğneucu yaralı bir parmak işte her dem dağlansa da peşin ihsan bağlanan gezeleyen ayakların ifşacısı ne de çokmuş hangi yüreğin sahibi hangi sancının dermanı bir de ben var işte sevdası coşkun nehir hangi suça iştirak kime boyun eğmiş nerede kalmıştık söyle dağ bayır söyle kıratım İlkay Coşkun 05.08.2020 |
Şiirinizi beğenerek okudum.
Kaleminize sağlık.
Tebrikler.