Madem sevdan koskoca bir yalandı
Neden kolların boynuma dolandı
Acım neşem bir birine bulandı
Mutlumuyum mutsuz mu bilemiyorum


Hani sevmesem de beni severdin
Önümde dost oldun arkamdan yer’din
Kopsun diye en ince yerinden gerdin
Artık senden şefkat beklemiyorum

Bazen akşam üstü bazen seherdin
Başım da deli rüzgar olup eserdin
Yıktın gururumu yerlere serdin
Kendime bir türlü gelemiyorum


Saymakla bitiremem yaktığın isimleri
Hala duruyor bende ihanet resimleri
Yüzümden kopardığın tatlı tebessümleri
Saydıkça hayata gülemiyorum


Vurdu yaz güneşi kurudu gölüm
Mecnundan habersiz ıssız bir çölüm
Ne sensiz bir hayat ne sensiz ölüm
Artık vuslat bile dilemiyorum


Gayrı hiç bir şeye yok tahammülüm
Rüzgardan rüzgara kapılmış külüm
Ölüye feryadın işlemez gülüm
Göz yaşımı bile silemiyorum


Kalbim aff istiyor aklım adalet
Nasıl istiyorsan öyle hayal et
Bilmem ki bu sevda nasıl bir nâlet
Tükendim kimseye söylemiyorum



Yıkıldı can evim bunca yalandan
Usandı yüreğim geçen zamandan
Yaşamak istiyor ruhum bir yandan
Ölmek istiyorum ölemiyorum