Zehirli Kalemaklımın odalarında kilitli kaldığım her gün umuda biriktim ! duvarlarını yıkıp yıkıp sıvadığım gecelerin göğ(s)ünden düştüm bazen kanadım bazen de kırıldı on parmağın onu da karanlığın cebine bırakılan pusulada saklıymış meğer s’onlar boş eksik ama bir o kadar da gerçek oysa; hiç farkedilmemiş onlarca vebâlin gölgesinde boğuluyordu kanlı yaşlar gün batımına ne saatler kalıyor ne de güneşin vedası intikâmın çirkin suratına atılan okkalı tokatın rengine hayat diyorlardı dalıp dalıp yüzemediğim kıyıların dalgasında çürüyordu ben gibi zavallı mâvi şimdi ; hesabını kapatmamış bir kalemin şiirine yazılıyorum ve içimin zehrine meydan okuyorum ! 26/10/2020 01;17 eMİNeYZAMAN " Uzun bir aradan sonra eski günlerime dönmenin heyecanını yaşarken şiirimin güne gelmesi de cesaret verdi. Seçki kuruluna , yalniz bırakmayan şair dostlarıma çok teşekkür ederim. Rabbim bu günlerimizi aratmasin. " |