AŞIKLAR HEP AYDINLIKTA KONUŞMAMALI

Kadın parfümü ile cümleleri karıştırıp
hile yapıyordu
Gözleri ile konuşuyordu bazen
bazen boynunun kenarı
ama en çok göğüsleri ile konuşuyordu
Kelimeler -sanki sığırcık kuşları-
dans ediyordu
Adam takip edemiyordu
kadın nereye koyuyordu noktayı
-şaşkın-
Ah! Bu yetmezmiş gibi
kadın gitti müziği açtı
Perdeleri kapadı
“Aşıklar” dedi
“hep aydınlıkta konuşmamalı”
Adam bıraktı
noktayı aramayı…

HATA

Görmediler görmüyorlar göremeyecekler…
Toz kaçmış gibi çünkü
-yahut ceplerine saklıyorlar-
gözlerini
Bende de hata var -yok değil-
Nerede başıbozuk imge gibi
dolaşan kadın görsem
gittim ona teslim ettim etimi

ŞERDEN BOZMA

Tıraş oluyorum
eski bir geminin
sert ve keskin hatırasıyla
Sakallarım
güverteden el sallarken
düşüyor köpüklerin arasına
Uyanıyorum kan ter içinde
sonra sana anlatıyorum uzun uzun
Hayra yormak varken
şerre yorup küsüyorsun
Dilimi ısırırken
zihnimi çimdikliyorum
Zihnimi
geçen seferki gibi…

ZOR SORULAR

Bir çoğumuzun
derinden alınmış tırnak acısını
bildiği gibi
bilmediği bir gerçek değil mi
sevmeyi ?
Ve
yağmur damlasını tutan
meleklerde olduğu gibi
bu durumu fark etmediği ?

SENİN YERİNE

Yağmur yağıyor gitme
Bırak dinsin
bekle
Otobüs mü bitti
trenlerin köküne kıran mı girdi
Bilet bulursun yine

Yağmur yağıyor gitme
Bırak dinsin
önce gözlerimde
Sonra gidersin
ve ben yanağımı silerim
ellerin yerine…

KİRAZ MEVSİMİ

Dudaklarım özledi
göğsünün pembe düşlerini
Nerede ne yapıyorsan bırak gel
Geçirme kiraz mevsimini

SEN DUR

Sen dur ben çıkarım yola
Bu şehir avutamaz beni biliyorum
Rüzgar tozu toprağı taşır
gözlerime de
ağlayamam
yokluğuna sarılıp
boylu boyunca

Sen dur ben çıkarım yola
Belki bavul elime yakışır
Hüznüm şoförün uykusunu kaçırır
Yollar süt dolu göğüslerini açar
Başka bir şehir
-nakarat gibi- dilime takılır


Özgür SARAÇ / Râzı
23102020Denizli