YARALI ŞİİR
Ey yarin hayali
Labirent misali İç içe düşüncelerimin içinde Bazen sonsuz kadar uzun Bazen küçücük bir ansın Sulu sepken dökülürken kirpiklerimden Yüzü koyun yere kapaklandığımda Damarlarımdan ılık ılık toprağa sızansın Kurulmuş fentlerin Terk edilmiş kentlerin Ürperirken yolcu inmez hanlarında Efsunlu bir hüzünle Duvarlardan karşıma hece hece çıkansın Sessizliğe mahpus Sensizliğe mahkum gözlerime Uzaktan uzağa yaralı bir şiir gibi bakansın Her şey aşikar Gidişinden yadigar… Gelişini muştulayan Senelerden beri uzatmalı dertlerimi Bir çırpıda duvar duvar yıkansın Buralarda iklim müzmin bir kış olsa da Varlığının yoksunluğunda Üşüyen yüreğimi alev alev yakansın Adını senden almış Milatsız tarihlerden kalmış Başucu kitaplarımın arasından Sararan fotoğraflardan Kızaran gözlerime şimşek gibi çakansın Firkatin ağırlığından Çölleşen yüreğime Kum tepelerinden nehir misali akansın … Gelmesen de bu diyara Bırak Adını söylemeden şiirlerim seni ansın Muhammed Mehmet GÜL |
Ürperirken yolcu inmez hanlarında
Efsunlu bir hüzünle
Duvarlardan karşıma hece hece çıkansın
Sessizliğe mahpus
Sensizliğe mahkum gözlerime
Uzaktan uzağa yaralı bir şiir gibi bakansın
dugular dile gelesi kutluyorum şair.