İŞTE, ÖYLE!Ağaç, yaprağıyla güzel Yol, yolcusuyla anlamlı Umut, coşkusuyla yüreğin Yürürken acıların üzerine Yaşamak, sevdiğine Tutkuyla bağlanmak Değilse, ya ne? Unutur mu Niye aktığını sular Denizine Ya yıldızlar Söylemez mi sonsuzluğa Ürperten şarkısını Her gece İnce ince sızmaz mı Gönül boşluğuna hüzün İnsan da, işte öyle! Uçup giden zaman Kadar hükmü yok, zenginliğin Gönül enginliği olmasa Kapanmaz yarası elemlerin İyiliğin ve sevmenin Cömertliğine inanmasa, insan Dayanmaz iki gün dahi Ömrün yalanına! |