ACININ RENGİiçimden şiirlerimin geçtiği gecelerim olsun günü ışıyan yeryüzünün ceplerine menekşeler dizen eylül alazlarından uzak üşüyen zaman acının rengini sürdüm dudaklarıma mora çaldı hüzünler bir şiir tutulmasında kasılır yürekler ay üşür güneş solar yalnızlığımla dökülür gizi gecenin kaçışır yıldızlar yolarak saçlarını tan düşer yokluğuna sabahın içimden her geçişinde suretin yankılanır kalbimin vadilerinde ismin seni çağırır sana vurur atışları kalbimin nereye gideceğini bilmeyen bir haykırış uzuyor önümde ve ben o haykırış’tan duygularımı sağıyorum Hülya Çelik |