Ah o gecelerimin destansı rüyası
Bütün aşkların ve aşıkların hayali gibisin
Gülüşündeki büyüden olsa gerek
Bakışlarına kurban olma isteği
Ama sen
Sanki sonsuzluğun, sona erdiği yerdesin

Ey kıskandıran bakışlım
Gelse diyorum, Zümrüd-ü Anka
Alıp kanatlarına, götürse rüyalarımdan beni
Ve bıraksa
Yusuf’un atıldığı kör kuyulara
Züleyha kıskanır mıydı, bilmem ki seni

Çığ altında kalmış aklımın
Hükmü yok bedenimde
Terazisi bozulmuş zamanın
Hasret ağır bassa da kefesinde
Ben ufukların nöbetinde kalacağım
Bir kanat çırpınışı can verecek duygularıma, su verir gibi
Elim sol yanımdaki acıyı bastırırcasına
Bekliyor olacağım
Toprağın, ten’i beklediği gibi
Ilık bir gün batımı rüzgarında
Seyrederken gelinciklerin dansını
Yüreğimi, avuçlarına bırakır gibi

Gelse diyorum Zümrüd-ü Anka
Alıp kanatlarına, ufuklarından getirse seni
Ya da atsa beni kör kuyulara
Züleyha’ya yanış gibi
Belki de,unutmaya aldanış gibi

Ah işte ah (!)
Bir sabah duası, gün doğmadan önce
Kırkbir hatim indirsem ne olur
Tutmadıkça dilim tövbe
Durmadıkça yüreğim sözünde
Ve aklım seni unutamadıkça
Neylesin
Neylesin Zümrüd-ü Anka
*
İbrahim ÖNÜÇ