Zilli Kumpanya’ya Nazire
“Hüseyin Bozkurt’a”
sevdim yazadurdukça “zilli kumpanya”nın bulaşıcı öfkesini… öfkelenmesem uyuşacak yüzlerin salapurya evreni… denizi biriktirdiğimi söylüyormuşum yalan şair yalan ellerim ceplerimde geçtim gökkuşağının altından denize bakar gibisin dedim ya sevdiğime karşımdaki denize telaşımdan… bakma sen romantik tiradıma ölü bir hayat öpücüğüyüm ben masalken muhabbeti “bal” ile “dal”ın sür öfkeni mavinin tuzdan yalımına… üşüyen kirpiklere koyalım ünlemi donsun iyilik perileri… nerede doğduğunu sormuştum ya bir keresinde ölesim var “Boğazlar Ülkesi”nde mermer yalnızlığı dilsizliklerim sat anasını bu zilli kumpanyanın! hidayet dal can sokağı lambaları-haziran ikibinsekiz |
uzaklar giydik
yakınla...