NanaçkimiKazım Koyuncu’ya Bu gelen bulut benim mi Burada olanlar çekilsin ve görünmesin Kollarını tutup bir suyun akışında Kanlı avını ararken o güzel atmacaya bak Bir cesedi saracak Alev alan İskoç çayırı Ve yağmurun nabzı gibi. Daha çok okşuyorum kendimi ve rivayet olunur ki en diplerde Bir kum dağıldığında Ansızın ve veremli Bildiğimiz bu ardıç kendi vücuduna intihar. Nanaçkimi burada dur İleride bir yol görünmüyor. |
kıyısız kalır...,
ah nanaçkimi ahımın köylerinde sahipsiz kuşlar gezer