Lâdes
yırtılsın kağıdın ’ak’ yüzü
duvarlar avunsun artık tüm seslerle... hadi durma !!!!! ’’afilli bir adım at..’’ gidişin gibi kadim bir ah bıraksın kirpiklerimde.. ve mihraba çöken sela aklıma ziyan ki tezattır biçtiğin kefen ______ kendi çarmıhından asılan teselli sığmaz keşkelere utançtır bu ! kaldırımların kahrı cilveleşirken .. firkatin çimlensin ruhumda rüzgâr bozsun günah kokan ziyanlarımızı azad olsun tüm caymışlıklarım.. ey sevgili bekleme düşsüz aynalarda sendeliyor yüzün... kendine kanan iklimlerime küsüm! cüretkar arife dilimin yanı adaklanmış pay edilmiş susuşlarımız ve ben.. yüzün diyorum yüzün güz yoksulu,kefilsiz ezberimdi firari bir yelteniş ! ki her demde mesh eder kokan ruhumu..’’ .. hırpanî hantal nasırlı cümleler ağır gelir canıma cehennem kusar kubbeden okunan tenimde kan parmaklarımda hiçliğin titrekliği satırlarıma davacı.. ki yüreğim bu yitikliğe suskun.. .. sensizliğin ensesinde gülüşlerim şahbazlanır suya düşen bir çiçek kamet getiren dilsiz gece ve sustukça inadına yağan yağmur vuslatına yemin eder şimdi sus susabilirsen! ____ ’’zordur gönül vermek... bembeyaz bir söz çalar arsız geceden ve çatlar insaf.. sayki göz göre göre lades oldum kir akan nefeslerine..’’ Belma. |
’’afilli bir adım at..’’
Çok güzel Di
Sevgiler olsun
Kalem ağladı!