Hasret
tomurcuk açmış
tüm filizli mektupları sakladım aydınlığa.. saklandım en güzel kahkalarıma aslında.. içimdeki çocuk deli-coş mırın-kırın damağımdaki heyecan.. gel! kondur elmacık kemiklerime hasretin vuslatını. al bu ayrılığın tezini artık bağdaş kurmuş dizlerimden.. sesim içimde heyelan gönlüm, gözüm bende feveran yüzüne vurmadım boğum düğümleri anlamadın yine de belli etmedim.. olur da açılır yüzümün dergâhı ve bir çiçek konar avuçlarıma en güzel kokusu ile doğar bahçeme. nâat’lar okur dilimin uçları badem şekerleri savrulur ceplerimden her yere... sen de yettiysen artık can’a olduğun duraklar bayramdır işte sevinçlerin en güzeli ile.. iki gözümün ışığı narım nurum kıymetlim.. sana hasret ise bu yüreğimin kenti en güzel şarkı nakaratlarında sen varsan gel ’bal’ eyle bu sofrayı.. Belma.. |
kalem var olsun.