BAKMAM
Komutanın, “Apoletin” sökenin
Yüzü şöyle dursun, izine bakmam. Kursağından, öyle inci(!) dökenin Sözü şöyle dursun, tezine bakmam. Ayrık otu gibi, her yeri talar Yanlış laf eyleyen, sözünü yalar Ne beni yâd eder, ne bizi çalar Nazı şöyle dursun, sazına bakmam. Kimisi misyoner, kimisi çancı Onlar bu ülkede; sanma ki hancı Baharı benzemez, kışı yabancı Yazı şöyle dursun, güzüne bakmam. Bu halk öyleleri, elinde oğar Haziran ayında, gün başka doğar Bir nazar eylese, eminim boğan Gözü şöyle dursun, dizine bakmam. Diğerleri gibi, o da eğilse Memnun olur, düşmanlarca övülse Yerlilikten uzak, millî değilse Özü şöyle dursun, közüne bakmam… 15/06/’18 Hanifi KARA |